اساس نویسندگی از نظر موراکامی
هاروکی موراکامی نویسندهای ژاپنی است که آثارش در تمام جهان مورد استقبال قرار گرفته است. جالب است بدانید او یکی از دوندگان ماراتن بوده و به این ورزش علاقهی خاصی دارد. او در بخشی از کتاب «وقتی از دویدن حرف میزنم از چه حرف میزنم.» درمورد عوامل موفقیت در حرفهی نویسندگی صحبت میکند و از سه فاکتور اساسی برای نویسندهشدن نام میبرد؛
نابغه نبودن!
او معتقد است کسانی که به صورت خدادادی از استعداد نویسندگی برخوردارند نمیتوانند الگوی خوبی برایمان باشند. از آن جایی که آنها تلاش خاصی برای پرورش استعدادشان نمیکنند؛ ممکن است روزی چشمه الهاماتشان خشکیده شود. به طور کلی آقای موراکامی اعتقادی به نبوغ ذاتی ندارد و داشتن کمی «خرده استعداد» را کافی میداند.
تمرکز
او معتقد است کنترل و حفظ تمرکز یکی از چالشهای اساسی هر نویسندهای است. برای این کار لازم است به تعداد زیادی از جاذبههای زندگی امروزی (مثل پرسهزدن در فضای مجازی) نه بگوییم.
اگر بخواهید در این مورد بیشتر مطالعه کنید کتاب «کار عمیق» از کال نیوپورت را به شما پیشنهاد میکنم. او در این کتاب ۴ شیوه برای کارعمیق و متمرکز، پیشنهاد میدهد.
تداوم
استمرار یعنی در شرایط سخت به کارتان ادامه دهید و آن قدر سماجت به خرج دهید که به نتیجه برسید. اگر قرار بود هرکسی به صورت تفریحی و زمانهایی که حوصله دارد سراغ نوشتن برود تعداد نویسندگان بزرگ از تعداد آدمهای عادی بیشتر میشدند.
مسیر رسیدن به موفقیت غالبا مهآلود است و کسی دقیقا نمیداند که چه چیزی در انتظار اوست. تنها، باور قلبی است که باعث میشود به حرکت در این مسیر ادامه دهیم؛ پس اگر بخواهم یک عامل دیگر را به این لیست اضافه کنم قطعا «عشق و تعهد» است.
اگر از روی عشق، به «نویسندگی» تعهد دهیم که در کنارش باقی میمانیم و به هیچ زیباروی دیگری توجه نمیکنیم؛ در نهایت به وصال او خواهیم رسید.
سوال: شما چه عامل دیگری را پیشنهاد میکنید؟